"...Dnia 25 lipca 2004 roku w Krempnej, miejscowości położonej w Beskidzie Niskim, w środku Magurskiego Parku Narodowego odbyła się potyczka między siłami Szlachty Polskiej a siłami Kozaków... Na rozległej łące za tamtejszą, drewnianą cerkwią stanęły naprzeciw siebie wrogie wojska: od strony lasu, ze wzgórza atakowali Kozacy; Szlachta rozbiła swój obóz po przeciwnej stronie łąki pod drzewem. Z krzaków na szczycie wzgórza wybiegają Kozacy. Pierwsze starcie: na Kozaków uzbrojonych w piki, szable i tarcze rusza galopem szarża szlachty. Padają pierwsi zabici. Krzyki, jęki rannych, szczęk broni, rżenie koni. Za moment Kozacy zbierają rannych i wycofują się z powrotem na wzgórze. Oddział szlachty okrąża galopem łąkę i wraca do obozu pod drzewem. Jednak przedwcześnie cieszą się zwycięstwem. Kozacy nie dają za wygraną. Po przegrupowaniu szyków ponownie atakują niczego niespodziewającą się szlachtę. Dochodzi do kolejnego starcia. W kłębach gryzącego dymu ponownie ścierają się konne i piesze wojska. Nagle sztandar szlachecki dostaje się w ręce Kozaków. Dowódca oddziału szlachty nie traci jednak głowy i natychmiast interweniuje. Po krótkim pojedynku na szable i użyciu broni palnej odbiera chorągiew. Zabija to nieco ducha w Kozakach. Szala zwycięstwa powoli przechyla się na stronę szlachty polskiej. W końcu Kozacy zmuszeni zostają do odwrotu. Szlachta odniosła zwycięstwo..." źródło tekstu: Stajnia Rumak

Dzięki życzliwości księdza Piotra Kuźniara - proboszcza parafii Krempna pw. Św. Maksymiliana, parady od tej pory zaczęły odbywać się na rozległym terenie za krempniańską cerkwią. Po bitwie odbył się festyn, na którym publiczność miała możliwość przejażdżki konno, bryczką, a także nauki władania szablą czy strzelania z łuku. Harcerze specjalnie upiekli pyszne pierniczki oraz wystąpili przed publicznością z pieśniami ludowymi i łemkowskimi.